Ηλιαχτίδες...

          Όπως ο ήλιος βρίσκει τρόπο....






  έτσι και το μυαλό μας  - η ψυχή μας - θα βρεί διέξοδο...........
εμπιστοσύνη  και όχι πανικός  χρειάζεται....
                                                                                                                                          

 

                              




    Ένα πανεράκι γεμάτο ανεμώνες και ζουμπούλια.......

       

  ..... ήταν η πραμάτεια του παππού μου....

 


αξημέρωτα,κινούσε με τα πόδια για να τα μαζέψει.....
                       
                    

                                 σε ρεματιές.....πλαγιές.....ελαιώνες......

     

                                                                                    

 Το βράδυ που γύριζε τα έβαζε στο νεράκι....και την επομένη η γιαγιά τα έδενε ματσάκια....

              

 Μέχρι το μεσημέρι...

 ......πάνω.... κάτω.... στην αγορά ... τα είχε  ξεπουλήσει....

Η γιαγιά,  μικρασιάτισα,  μεγάλη αγάπη για τον κήπο της.

απ΄όλα τα λουλούδια είχε,, μα αυτό που λιμπιζόμουν όταν ήμουν  παιδί, ήταν τα δέντρα της.Κερασιά, μηλιά, αχλαδιά, μουσμουλιά,κυδωνιά τι θες και δεν το είχε......

Ηλιαχτίδες στην ζωή μας ..... οι εικόνες..... οι μυρωδιές ....οι γεύσεις.......

Θύμησες ευλογημένες.

Κουκούτσι δεν πέταξα ποτέ (το παραχώνω στη γη)..........

Λουλούδια πάντα φροντίζω να  υπάρχουν γύρω μου.......

.....μα τις ανεμώνες τις λατρεύω, γιατί μοσχοβολάνε παππού!!!!

Θα του αφιερώσω αυτήν την σελίδα μαζί με την συγνώμη μου.....

(κάποτε είχα ντραπεί για την δουλειά του).